عالم از ناله عشاق مبادا خالي

بعضي از خصوصيات برايش ملکه شده بود.
يکي خواندن سوره واقعه قبل از خواب بود که من هم تا مدت ها با آن انس گرفته بودم.
ديگري روضه حضرت زهرا (س) که اين اواخر شب ها قبل از خواب گوش مي کرد، يکي هم نماز شبش.
در سه ماه زندگي مشترکي که با هم داشتيم، مي ديدم سيد روي نماز شب چقدر مداومت دارد.
قبل از ازدواج هم اينگونه بود. يکبار نيمه هاي شب مادر و خواهرش با صداي گريه اش از خواب بيدار شدند و خود را به طبقه بالا رساندند، ديدند که سيد در سجده افتاده و آنقدر گريه مي کند که از خود بي خود شده است.
خواهرش مي گفت: او نمازش وقت و ساعت نداشت، مثل ما نبود که براي نماز، منتظر اذان باشد، از هر فرصتي براي اقامه نماز استفاده مي کرد.
ـــــــــــــــــــــــــــــــ
خاطراتی از شهید تفحص شهید سید علی موسوی
