خطبه 151نهج البلاغه

 

نکوهش مردم گمراه

 

شما ای مردم عرب ! هدف تیرهای بلا هایی هستید که نزدیک است . از مستی های نعمت بترسید و بپرهیزید ،  و از دشواریهای  کیفرگناهان بر حذر باشید . وچون گردو غبار شبهه ها برخاست ، و ناهمواریهای راه فتنه ها نمایان شد ، وآن وقت که طلیعه فتنه پدیدار گشت ، و نهانش آشکار ، ومحورش برقرارشد ،وآسایش برگردش آمد ، برجای خود ثابت بمانید .فتنه از گذرگاهی مخفی وناپیدا روی می آورد ، وسختی وزشتی آن درپایان آشکار می گردد .آغازش همچون دوران جوانی (با سرعت ونشاط)است ،وآثارش همچون آثاربرجای مانده در سنگهای سخت (ماندگارودیرپا) است .ستمکاران براساس عهدی که با یکدیگردارند ،آن را از هم به ارث میبرند. ستمگرانی که ابتدا بوده اند  پیشوای کسانی هستند  که بعدا  می آیند، و آیندگانشان پیروگذشتگانشان می باشند (به تعبیر متداول : سرو ته یک کرباسند) . با یکدیگر در رسیدن به دنیای بی ارزش رقابت می کنند ، و مانند سگان بر سر مردار متعفن  دنیا  با هم  می ستیزند. ولی دیری  نپاید که پیرو از پیشوای خود ،  و رهبر از پیرو  خود بیزاری می جوید ،  و  با کینه از یکدیگرجدا می گردند ، و به هنگام ملاقات بریکدیگر لعنت می فرستند .

نکته سنج :

توصیه می کنم با مراجعه به نهج البلاغه ادامه این خطبه را با تدبر مطالعه کنید .

خداوندا ! ای یگانه معبود هستی وای بی همتای بی نیا ز، از تومی خواهیم که عاقبت ما را ختم به خیر وشهادت بفرمایی . آمین