مهم این است که عقد دل را با که بسته ای؟!... می فرماید اوفوا بعهدی اوف بعهدکم... فاطمیه عهدی است فراتر ازعهد های دیگر... عاشورا از فاطمیه می گذرد... در عاشورا همه مَحرم اند اما در فاطمیه مَحرم باید مُحرم شده باشد... خاصان را می پذیرند...

می دانی سال 11 اگر مادر ما را نمی زدند؛ سال 61 رقیه (س) سیلی نمی خورد...

اگر چادر مادر ما خاکی نمی شد؛ زینب (س) بی حسین (ع) مجلس شراب و یک مشت حرامی نمی دید...

اگر محسن (ع) شهید نمی شد؛ علی اصغر را تیر سه شعبه نمی درید...

اگر فاطمه (س) شهید نمی شد؛ حسین (ع) با تمام هستی اش به معرکه کرب و بلا نمی رسید که "و فدیناه بذبح عظیم"...

هیچ کس جز آنکه به خدا دل سپرده است، رسم دوست داشتن نمی داند... این را همه تاریخ تحقیق کرده است... مال خدا که باشی خدا مال تو می شود... فاطمه (س) از امام زمانش دفاع می کند...

امان از غریبی امیر سر در چاه....

گذشت، زمان ها... سیلی ها فراموش نشد... رسید به جایی که یک بار دیگر وارثان سقیفه و فرزندان فاطمه(س) با هم مصاف کردند. این بار هم مانند جمادی سال11، همان سقیفه ای ها آمدند، با تمام ظلم و خصم و بغضشان. اما می دانی اینبار چند چفیه خونی شد تا چادری خاکی نشود؟!... حماسه ما سنگین تر از روضه های ماست....

کاش همان سربازان در گهواره امام روح الله سال 11 هم بودند، آن وقت در تاریخ، غدیر بود به جای سقیفه... آن وقت هیچ حرامی به خود اجازه تعدی نمی داد به ساحت ناموس عالمین(س)...

آن وقت دیگر تاریخ سال 11 و 61 نداشت... آن وقت دیگر مادرمان(س) در قربت غربت امیر المومنین(ع) شهید نمی شد... آن وقت دیگر بی بی، بی حرم نبود...

آن وقت فرزندانش نیز به احترام مادر گمنامی را برنمی گزیدند... ادب حضور مادر، فرزندان را گمنام کرده است....

حواست باشد رفیق... اینان که به میزبانیشان می رویم فرزندان دلیل خلقتند... آن قدر نازشان را خریده اند تا مشرّف به شرف حضورشان شده ایم...

مادرشان همراهیشان می کند.... ادب حکم می کند از بهترین ها، بهترین را پذیرایی کنیم...

باشد که مادرشان ما را مهمان قدومشان کنند.... انشاءالله

التماس دعای شهادت                                            

هدیه به ارواح طیبه شهدا و تعجیل در فرج گل زهرا صلوات(منبع پلاک شهادت)